İkinci şarkı olarak 2013 tarihli albümleri "Invisible Way"den "Plastic Cup"ı yorumladı grup. Sparhawk'ın içinde bulunulan duruma bakıp geleceği yorumladığı, sonra da dışardan bakıp fikir beyan eden yorumculara dönerek, "Belki de sen de kendi şarkını yazmalısın!" diye sitemde bulunduğu ilginç bir şarkı bu. Ardından gelen iki şarkı da aynı albümdendi; önce "On My Own'u, sonra ana vokali Mimi Parker'ın üstlendiği "Holy Ghost"u dinledik. Böylece konser boyunca "Invisible Way"de yer alan üç şarkıyı konserin başında çaldılar.
Low şarkılarının tümü yavaş bir tempoyla başlayıp aynı şekilde devam etmiyor; kimi zaman her şey sakin görünse de giderek bir drone'a dönüştüğü anlar da var ve o anlarda sanki gözünüzün önünden güçlü bir akıntı geçip gidiyor, "Monkey" de bunlardan birisi; şarkıdaki ihtirası yansıtan bu tercih, Low'un zaman zaman başvurduğu etkili bir yol.
Konser sırasında müziğe ekranda boş tarlalar, gökyüzü, manzara görüntüleri eşlik ediyor ama büyük kısmı belli belirsiz. Kurgulanmış bir hikaye anlatmak amaçlanmamış açık ki; müziğin oluşturduğu atmosfere uygun düşebilecek bağımsız imajlar seçilmiş. Ara sıra gözüm kaydığında kuşları uçarken gördüm; her daim insanı rahatlatan bu görüntü, müzikle buluşunca ayrı bir huzur verdi.
Dün Salon'daki konser sırasında dinleyicilerden birisi, istek şarkılarının adını bağırınca, ilgisiz kalmadı Alan Sparhawk. Hatta bir başka dinleyici de "Lazy"i isteyince ona dönüp, "Sadece o arkadaş seçiyor istekleri," diye espri de yaptı. Ama sonunda ikisinin de taleplerini yerine getirdi. "Death of a Salesman"i de, en sevdiğim Low şarkısı "Lazy"i de canlı dinledik. Bana göre konserin en güzel anları da, 1994 tarihli ilk albümleri "I Could Live in Hope"da yer alan "Lazy"i biste seslendirdikleri dakikalardı.
Eğer Low konserine gidiyorsanız, müziğin karakteri gereği, grup çalarken yüksek sesle konuşarak gürültü yapmamanız gerektiğini de bilmelisiniz. Dün akşam müziğin kırılganlığını incitecek tavır içinde olanlar az da olsa vardı ne yazık ki. Bu durumu söyleye söyleye, yaza yaza bir gün aşacağız diye umuyorum. Bununla birlikte, Sparhawk'ın gitarının teli koptuğunda sessizce yeni teli takmasını bekleyenler de çoğunluktaydı. Sonuçta güzel bir konserdi ama ben "Lazy"den sonra Marmaray'ı yakalamak için konserden ayrılmak zorunda kaldım. Dünyanın en büyük metropollerinden birinde raylı sistemler gece 12'ye kadar çalışıyor. Konser bitti, geldik yine gerçek dünyanın dertlerine...
Indie rock'ın emektar grubu Low, bu akşam da Salon'da. Gündüz saatlerinin kaosundan kurtulup dingin bir müzik gecesi geçirmek isteyenler kaçırmasın.
No comprende - Plastic Cup - On My Own - Holy Ghost - Monkey - Soon - Words - Point of Disgust - Death of a Salesman - Pissing - Spanish Translation - Especially Me - Dinosaur Act - Landslide // Lazy
(Fotoğraflar ve videolar bana aittir.)
-
