Cumhuriyet/ 7 Kasım 2010
MANIC STREET PREACHERS-Postcards from a Young Man (Sony Music)
Alternatif rock yapıp ticari kaygıyı hep ön planda tutan, büyük kitlelere seslenmeyi her zaman temel amaçlarından birisi olarak gören bir grup Manic Street Preachers (MSP). İlk anda karşıt gözüken bu özellikleri çok da iyi kaynaştırıyor.
Grubun basçısı Nicky Wire, Aerosmith’in “Pump”ına benzettiği bu yeni albümün “geniş kitleleri hedefleyen son büyük atışları” olduğunu söylüyor.
Nasıl hedefe ulaşacak bu atış? Onun da sırrını şöyle açıklıyor: “Politika ile pop’u buluşturma cesareti gösteren son büyük İngiliz grup biziz.”
İddialı ama doğru bir yorum bu. Alternatif sahada kalıp politik şarkılar yapan gruplar çok. Ender olansa, bunu pop sınırlarında gerçekleştirmek.
Elbette MSP’ın diğer albümleriyle kıyaslanınca, bu belki de en az politik olanı. Ancak gospel korosu, klavyesi, hareketli gitar riffleriyle, stadyumları çoşturmaya yönelik keyifli bir power pop albümü olsa da, savaştan, yeni sol’un yarattığı hayal kırıklığından, tüketim toplumunun yıkıcılığına değinmekten de geri kalmıyor.
Grup, 2009 tarihli “Journal for Plague Lovers”da, 1995’te gizemli bir şekilde ortadan kaybolan basçıları Richey Edwards’ın yazdığı şarkı sözlerini kullanıp, soundu art-punk’a kayan bir albüm yapmıştı.
Bu albümde ise, geçmişin izlerini arkada bırakıp neşeli bir havaya bürünmüşler. Echo and the Bunnymen’in vokalisti Ian McCulloch, Guns N’ Roses’ın eski basçısı Duff McKagan ve John Cale de konuk müzisyen olarak katkıda bulunmuş.
McCulloch’lu “Some Kind of Nothingness”, albümün en güzel parçası. Grup, bu şarkıyı bir süre önce Ian McCulloch'la birlikte Jools Holland'ın programında canlı seslendirdi. Aşağıdaki videodan bu performansı izleyebilirsiniz.
Albümden yayımlanan ilk single "It's Not War (Just the End of Love)" için çekilen video da aşağıda:
Manic Street Preachers-(It's Not War) Just the End of Love from Radioalterno on Vimeo.
-
